بررسی تأثیر وضعیت انتخابی مادر در فاز فعال زایمان بر پیامد بارداری در زنان نخست زا

مقدمه: ساعات پایانی بارداری انسان با انقباضات پرقدرت رحمی که موجب باز شدن دهانه رحم و بیرون راندن جنین از مجرای زایمان می­شود، مشخص می­گردد. وضعیت مادر در طول زایمان می­تواند بر روی انقباضات رحمی و هم­چنین عوامل روحی وی تأثیر بگذارد. در این مطالعه تأثیر وضعیت انتخابی مادر در مرحله زایمان بر پیامد بارداری مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش­ها: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است. در این مطالعه از میان زنان نخست­زای مراجعه­کننده به زایشگاه یا زهرا (س) تعداد 100 نفر که واجد شرایط مورد نظر در پژوهش بودند انتخاب و به­صورت تصادفی در دو گروه 50 نفری بررسی شدند. در گروه شاهد در بدو پذیرش (دیلاتاسیون 4 سانتیمتری) در اتاق درد به­صورت خوابیده در تخت مراقبت­های معمول را دریافت می­کردند ولی افراد گروه مداخله اجازه داشتند تا در هر وضعیتی که احساس راحتی بیش­تری می­کنند، قرار گیرند. اطلاعات از طریق فرم اطلاعاتی، ترازو، ساعت، معیار سنجش درد بورفورد، فرم ثبت مشاهدات و معاینات جمع­آوری با آزمون­های آماری t ، کای- دو تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: متوسط طول فاز فعال زایمان در گروه مداخله 2/142 دقیقه و در گروه شاهد 4/212 دقیقه، میانگین نمره درد در گروه مداخله 1/1±9/6 و در گروه دوم 2/1±1/8 گزارش شدند که اختلاف آن­ها معنادار می­باشد. درصد فراوانی مصرف اکسی توسین (8% در مقابل 64%) و هم­چنین میزان رضایت مادران از تجربه زایمان در گروه مداخله به­طور معناداری بیش­تر بود. میزان موارد غیرطبیعی صدای قلب جنین در گروه مداخله به­طور معناداری کم­تر از گروه شاهد بود. 76% واحدهای پژوهش در گروه مداخله در مقابل این سوال که آیا در حاملگی آینده وضعیت آزاد را انتخاب خواهند کرد، پاسخ مثبت دادند. نتیجه­گیری: وضعیت انتخابی مادر در مرحله فعال زایمان نه تنها هیچ­گونه اثر نامطلوبی بر پیامد بارداری ندارد بلکه بسیاری از نتایج بارداری را نیز بهبود می­دهد و می­توان آن را به­عنوان روشی مناسب در زایمان­های طبیعی و بدون عارضه به­کار برد.